• slayt
  • slayt
  • slayt
  • slayt
  • slayt
Duyurular

Sayın Üyelerimiz derneğimize katkılarınızı bekliyoruz.

Aidat ve bağışlarınızı Akbank T.A.Ş Çatalca Şubesi, Şube Kodu:211, Hesap No:79253 nolu hesaba yatırabilirsiniz.


Dosya indirme bölümünden "Dernek üyelik formu"nu doldurup Temsilciliklerimize elden teslim edebilirsiniz


İstanbul Hava Durumu
Anket
Döviz Bilgieri
Merkez Bankası Döviz Kuru
  ALIŞ   SATIŞ
USD 0   0
EURO 0   0
       
Özlü Sözler
Bir insana yapılacak en büyük kötülük, ona umut verip sonra hiçbir şey olmamış gibi gitmektir. Friends
SON BAYRAM

Son Bayram mavrovadan aldım sümbül bir okka nohut,
Al beni bre sar more sümbül yanında uyut...

Ahh! Ne kadar da mutluydum oysa! Herşeyden habersiz Urumeli türküleri söylüyor şenleniyordum. Bülbül sesimi duysa kıskanırdı gülünden.

Ama sanki bir ben mutluydum. Herkes suskundu. Oysa bayram geliyordu. Halam Gostivara gelin gitti ondan bu suskunluk bu hüzün dedim kendime. Yarına telaş nasılsa sarar evi bekledim. Kaç yarın geçti o telaş gelmedi. Dayanamadım sordum;

- ne zaman çıkacağız çarşıya, bayramlık kumaş almaya?

Suskunluğu Annem bozdu.

-çıkmayacağız çarşıya....

-ya papuçlar? dedim.

Suskunluk devam etti. İyice somurttum. İliştim divana, öfkelendim Gostivardaki halama...

Tetem geldi yamacıma. Ah Tetem! Pamuk tenli tetem. Beyaz eşarbı sabun kokan tetem.

-uzulme kızcem uzulme! Dikicam sana elbise kardeşine de yelek...

Oysa çocuktum; Bilemedim.

Sevindim. Sarıldım boynuna;

- sahi diker misin tete! Dedim.

- dikmezmiyim kuzum dedi. Sarıldı...

Oysa çocuktum; Bilemedim.

Dikti Tetem dikti. Gece gündüz dikti. 
Benim yeni bir elbisem Kardeşimin ise yeni bir yeleği oldu. Tetemin iki elbisesinden biri eksildi, dedem yemeğinden vazgeçti.

Oysa çocuktum; Bayram geldi mutlu oldum.

Sofra kuruldu. Dedem oturdu, tetemde yanına. Açtı elini, şükür etti Allaha. Kaşıkladı bayram bulguruna. Bizde yemeğe başladık Kardeşimle; önümüze konulan kavurmayı.
Dokunur diye ihtiyara, et yemek yasaklanmış bizim köyde. Üstelik tabiblerce.

Elini öptük Tetemle Dedemin. Hayır dualarını aldık. Son bayrammış anlamadım...

Sonra vardık geldik buralara; Anayurda. Tetem kaldı bir kavağın yanında. Bir daha hiç gidemedim toprağıma.

Şimdi nasıldır Urumelim bilmem...
Oda hasret mi bana?
Papuçlar alınır mı Üsküplü kızanlara? 
Elbiseler dikilir mi Gostivardaki Gelinlik kızlara? 
Kalkandere, Ohrid, Selanik, Filibe şenlenir mi?
Coşar mı Vardar Tuna?
Balkandan esen bir rüzgar getirir mi evimin kokusunu bu bayramda bana...

 
 
 


Özlem Vardar
Okunma Sayısı: 777


18.97.9.169








YAZARIN DİĞER YAZILARI

Başkan'ın Mesajı

Unutmamak bazen mutluluktur, her başka bir umutla aydınlanır gökyüzü...  Evimizin odalarından birinde duvarda asılı duran bir tesbih, aklımda bir fotoğraf karesidir. Ziyaret ettiğimiz akraba, komşu evlerinde böyle eski eşyalar oluşu da... Bir duvar halısı, bir gaz lambası, siyah-beyaz fotoğraflar , bir çeyiz sandığı, ya da kanaviçe işlemeli bir mutfak perdesi... Perdeyi süsleyecek motifleri aşkla seçerken o zamanın genç kızları, bir gün olup oradaki karanfillerin, güllerin çok eskide kalmış, gönderilmek zorunda bırakıldıkları mahallelerinden çiçek kokusu getirebileceğine inanırmıydı? Çok uzaklarda, gençliklerinde kalmış türkülerden neşeli bir ezginin gözlerini buğulandırabileceğini..?     ***  İnsan büyüdükçe okur o eşyaların ruhunu. Masa başında toplanan ev halkının,”bizim memleketin çorbası”,”bizim oraların böreği”diye sevinçle kaşık çalarken tabağa, kalplerinden, beyinlerinden hangi hatıraların geçtiğini biliriz.  Ninelerimizin hala sakladığı çeyiz sandıklarından çıkan anıları... Gürül gürül yanan, alevleri duvarlarda dans eden soba ateşinin sıcağında, hasret dolu kucaklarda dinlerdik Selanik’ten, Nasliç’ten, Doyran’dan çıkıp gelen büyüklerimizin hikayelerini. Masallarımız”göç”tü bizim...     *** O duvarda asılı tesbih taneleri, her biri biryerlere dağılmış mübadiller gibiydiler. O taneleri hem Yunanistan’da, hem de Türkiye toplakları üzerinde buluşturmak için çıktık bu yola. Böreklerimizi, çorbalarımızı, memleket yemeklerimizin tadını kaybetmeyelim istedik. Zira; O yemeklerin tadında hepimizin çocukluğu, çocukluğumuzun kokusu var.  Sınırların arkasında kalan türkülerimizi, danslarımızı, ağıtlarımızı unutmayalım/ unutturmayalım istedik.     *** Hayatı boyunca yaşadığı yerleri, birgün yeniden görmek umudu ile yaşayan iki yaka insanlarını bulmak ve buluşturmak istedik. 2014 yılında, Büyük Mübadele Derneği”adı altında bu amaçlarla çıktığımız yolda; Gözlerini“bir gün yaşadığım yerlere yeniden gideceğim”umuduyla kapatanların mezar yerlerine bir avuç toprağın götürülmesini gördükçe, kültürleri unutturmamak adına yaptığımız çalışmalarla, günden güne çoğalan üyelerimizle, doğru yolda olduğumuza yürekten inanıp, çalışmaya devam ediyoruz. Unutmamak bazen mutluluktur... Saygı ve sevgilerimle.....

Aidat Borcu Sorgulama
Köşe Yazıları
FATMA ARIKAN

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Özlem Vardar

HAKAN ETEKE

HAKAN ETEKE

Özlem Vardar

Özlem Vardar

Sevim Güney

Oktay Güldüren

Hulusi Üstün

Aycan Yılmaz

Filiz Özsoy

İskender Özsoy

Son Ziyaretçi Yorumları
Günlük Gazeteler

 

© Copyright 2020  V4.1 Tüm Hakları Saklıdır. | Dernek Sitesi | Köy Sitesi


Top